در تاریخ ما چه بسیار است از حلاج تا سهروردی، تا ملاصدرا ... تا اغلب اهل معنایی که زیر سایه نان به نرخ روزخورها می پوسند و -لااقل در دورانشان- راه به جایی نمی برند. بغض این ناروایی، بغضی است بازمانده از روزگاران. بغضِ حقی که ادا نمی شود و گوهری که مستور می ماند و ترس از اینکه چندان بپاید که گوهر خرد شود و یا یکسره از یادها برود.
سال های آتش و یرف - آیدین آغداشلو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر