چو دست بر سر زلفش زنم، به تاب رود

نکته جالب در مورد رنه دکارت «فیلسوف فرانسوی که بیشتر عمر خود را وقف مطالعه تعامل ذهن و بدن کرده بود»، وضعیت سر و بدن خود اوست. شانزده سال پس از مرگ وی در سوئد، دوستانش تابوتی را می فرستند تا بدن اورا به فرانسه بازگردانند اما تابوت به اندازه ای کوتاه بود که جسد در آن جای نمی گرفت، مسئولان سوئدی سر او را از بدن جدا کردند تا در فرصت مناسب بعدی سر او به فرانسه فرستاده شود.

در جریان آماده شدن جسد برای ارسال به فرانسه ، سفیر فرانسه در سوئد برای یادبود، انگشت سبابه دست راست وی را برید.
چندی بعد یک صاحب منصب نظامی جمجمه دکارت را از زیر خاک درآورد و به عنوان یادگاری نگه داشت . این جمجمه 150 سال توسط کلکسیونر های سوئدی دست به دست شد تا سرانجام به پاریس رسید و در کنار بدن دفن گرديد.

تاريخ روانشناسي نوين - دوان و سيدني شولتز